წინასალაშქრობო პოსტი

კაი ხანია, ასე ადრე არ ავმდგარვარ. მით უმეტეს, სალაშქროდ.
მთელი დეკემბერი ავად ვიყავი და კინაღამ პენსიაზეც გავედი.

1 იანვარს კი დავლაშქრეთ აბასთუმანში, თამარის ციხე, მაგრამ სიცხიანი ვიყავი და გემო ვერ ჩავატანე :).

ზოგადად, ჩემს ადრე ადგომას რაც შეეხება...
ხომ ამბობენ, ბუნებრივი საათი აქვს ადამიანსო. ჩემს შემთხვევაში ეს საათი, ხასიათების მიხედვით მუშაობს. ანუ თუ კაი ამბისთვის მიწევს ადგომა და მალე მინდა გათენება, 2 საათის ჩაძინებულიც რომ ვიყო, მაინც მაღვიძარაზე ადრე მაღვიძებს. ხოლო თუ სამსახურში ვარ წასასვლელი, მობილურით გაღიძებულს, ისევ ძილში მიმათრევს. რის გამოც ყოველთვის ვაგვიანებ სამსახურში, მინიმუმ ნახევარი საათი. კიდევ კაი, სამსახურში არ გვაქვს ამაზე პრობლემა :).

ახლაც, 8 საათზე მქონდა მაღვიძარა დაყენებული და 7:35-ზე ვჭყიტე თვალები.

დილით აუცილებლად ვსაუზმობ. ერბო-კვერცხს ვიწვავ და ყავას ვაყოლებ.
ლაშქრობაში ზოგჯერ ისეთი სიტუაციაა, საღამომდე ვერ ვჯდებით სასადილოდ და მთელი დღე ცარიელი სტომაქით ხომ არ ვიქნები? ენერგიის მარაგის შევსებას თავი რომ დავანებოთ, კუჭს დიდ პატივს ვცემ :D.

ზამთრის ლაშქრობებში, წივწივღოველების ნაჩუქარი თერმოსით მიმაქვს ჩაი ან ყავა.
გათბობით ვერ გაგათბობს, მაგრამ სიცივეში ცხელი ყლუპების ჩავლა ორგანიზმში დიდი სიამოვნებაა :D.

გასვლის დროც მოსულა...


სამშობლო მთებო!
2 თვიანი პაუზის მერე, გიბრუნდებათ თქვენი შვილი!